- today
- label Płytki podłogowe
- remove_red_eye 1069 odwiedzin
Płyty wykonane z gresu porcelanowego to doskonały sposób na zabudowę tarasów, ścieżek w ogrodzie, placów i innych nawierzchni wokół budynków mieszkalnych. Płyty są bardzo atrakcyjne wizualnie, komfortowe w użytkowaniu, łatwe w pielęgnacji oraz odporne na jakiekolwiek obciążenia, rysowania, ścieranie, woda, różnice temperatur, sól, kwasy itp.
Jak możemy zamontować płyty, by uzyskać stabilną i komfortową strefę relaksu? Do dyspozycji jest kilka sprawdzonych sposobów montowania, które możemy dostosować do swoich potrzeb i warunków otoczenia.
Naturalne podłoże pod płyty ceramiczne
Jedną z najprostszych i najszybszych metod jest układanie na podbudowie z kruszyw naturalnych. Jest to metoda potocznie nazywana metodą „na sucho”. Sprawdza się ona najlepiej tam, gdzie nie występują żadne komplikacje związane ze specyfiką terenu. W taki najłatwiejszy sposób możemy zaaranżować, np. taras, poprowadzić ścieżkę albo utwardzić podłoże przy grillu. Dodatkowo zrealizować to w sposób, by umożliwić swobodny odpływ wody deszczowej między poszczególnymi elementami do gruntu.
Technika ta nie ogranicza się do położenia płyt „na ziemi”. Bardzo ważne jest odpowiednie przygotowanie podłoża.
O czym warto pamiętać, aby efekt ułożenia płyt na pewno ŁAŁ?
1. Montaż płyt ceramicznych w trawie:
Kładziemy na trawie płytę i nacinamy wokół szpadlem darń. Następnie wybieramy ziemię na głębokość 8 cm. W miejsce wybranej ziemi wsypujemy dobrze klinujące się kruszywo, które zapewnia bardziej stabilne podłoże (nie zaleca się stosowania piasku lub otoczaków). Płyty ceramiczne należy położyć ok. 0,5-1 cm powyżej podłoża, a następnie wyrównać i ustabilizować poprzez dobijanie gumowym młotkiem.
2. Montaż płyt na samym żwirze:
- Rozkładamy geowłókninę.
- Wysypujemy dwie warstwy żwiru o frakcji 40-80 mm (głębokość 30-50 cm) oraz 0-20 mm (gł. 20-40 cm).
- Na nich tworzymy warstwę żwiru o frakcji 3-6 mm i głębokości 2-5 cm.
Układanie płyt ceramicznych – 3 metody
1. Układanie płyt za pomocą kleju
Przy układaniu płyt na podłożu możemy zastosować popularne rozwiązanie. Polega ona na tradycyjnym przyklejaniu płyt klejem do odpowiednio przygotowanego, stabilnego (wysezonowanego) podłoża.
Jak wygląda mocowanie płyt tarasowych na kleju:
- Warstwę betonu zbrojonego o grubości 30-50mm trzeba pokryć dwuskładnikowym, zespolonym uszczelnieniem podpłytkowym.
- Ważne jest ukształtowanie odpowiedniego spadku skierowanego od budynku w stronę odwodnienia (>1,5%).
- Podane elementy mocujemy za pomocą specjalnej zaprawy klejowej o podwyższonych parametrach.
- Warto pamiętać o zachowaniu i wypełnieniu fugą odstępów między płytami ceramicznymi.
2. Technologia mocowania płyt poprzez zaprawę drenarską
Wyjątkowo trwałą alternatywę dla kleju jest zaprawa drenarska. Stosowana do wykonywania nośnych, wodoprzepuszczalnych warstw podkładowych, tworzy bardzo solidne podłoże (brak klawiszowania płyt, wodoprzepuszczalność, mrozoodporność, jednorodna podbudowa).
Co warto wiedzieć o technologii mocowania płyt poprzez zaprawę drenarską?
- System składa się z zaprawy drenarskiej oraz szlamu sczepnego.
- Wymieszaną z wodą zaprawę rozprowadza się po odpowiednio przygotowanym podłożu i wyrównuje do warstwy 3-5 cm.
- Płyty mocowane są za pomocą wspomnianego szlamu sczepnego.
3. Mocowanie na wspornikach
Cieszące się popularnością są specjalne wsporniki tarasowe. To niezwykle szybki i skuteczny sposób na stworzenie stabilnej konstrukcji współczesnych tarasów wentylowanych. Układanie ich jest bardzo proste i tanie.
Wybierając tę metodę realizacji nawierzchni pamiętajmy, że:
- Wsporniki wymagają stabilnego podłoża, np. wylewka betonowa ze spadkiem i hydroizolacją.
- Do dyspozycji mamy wsporniki regulowane (standard lub max), spiralne lub o stałej wysokości.
- Warto korzystać z 5 wsporników na płytę, szczególnie przy większych elementach i wyższych konstrukcjach (4 przy krawędziach, 1 w środku).
Komfort montażu oraz użytkowania zapewniają także takie akcesoria, jak: podkłady wyrównujące, klipsy dylatacyjne i do montażu maskownic czy głowice samopoziomujące.
